جنگ جهانی اول بین چه کشورهایی و در زمان کدام پادشاه ایران بود؟

جنگ جهانی اول بین چه کشورهایی و در زمان کدام پادشاه ایران بود؟

جنگ جهانی اول بین دو گروه از کشورها در گرفت. گروه اول یعنی متحدین امپراتوری آلمان شامل اتریش، مجارستان، عثمانی و بلغارستان و طرف دوم کشورهای متفقین شامل جمهوری سوم فرانسه، بریتانیا، روسیه ، صربستان، ایتالیا، ایالات متحده آمریکا ، ژاپن و رومانی درگرفت.

شاه ایران در زمان جنگ جهانی اول احمد شاه قاجار بود.

در ادامه این مطلب از افکارنیوز مروری داریم به جنگ جهانی اول، علت به وجود آمدن این جنگ و آثاری که دارد.

جنگ جهانی اول یک جنگ نظامی عظیم بین چندین کشور بود. این نبرد در سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ رخ داد. این جنگ با نام‌های اولین جنگ جهانی، جنگی برای پایان همه‌ی جنگ‌ها و جنگ بزرگ یا نبرد عظیم هم شناخته می‌شود.

شاید هیچ‌کس تصور نمی‌کرد تنها در عرض چند روز یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های جهان چندین کشور دنیا را درگیر نبردی عظیم کند و جان میلیون‌ها انسان بی‌گناه را بگیرد. این جنگ موجب کشته و آواره شدن میلیون‌ها انسان شد. در جنگ جهانی اول بود که برای نخستین بار از سلاح‌های شیمیایی استفاده شد. اگر مسافر تور اروپا هستید یا به تاریخ علاقه‌ دارید، حتما این مقاله را تا انتها مطالعه کنید.

جنگ جهانی اول چگونه آغاز شد؟

جنگ جهانی اول در تاریخ ۲۸ جولای سال ۱۹۱۴، پس از اعلان جنگ امپراطوری اتریش-مجارستان علیه صربستان، آغاز شد. این نبرد که در ابتدا درگیری کوچکی بین دو کشور به ‌نظر می‌رسید، به سرعت گسترش پیدا کرد. خیلی زود آلمان، روسیه، بریتانیا و فرانسه به این نبرد پیوستند.

علت پیوستن این کشورها به جنگ، عضویت در پیمان‌هایی بود که آنها را موظف به دفاع از دیگر کشورها می‌کرد. جبهه‌های غربی و شرقی به سرعت به سوی مرزهای آلمان و اتریش-مجارستان باز شدند.

جبهه‌های غربی و شرقی در جنگ جهانی اول

اولین ماه نبرد شامل حملات جسورانه و حرکت سریع نیروها در هر دو جبهه بود. آلمان در جبهه‌های غربی ابتدا به بلژیک و سپس به فرانسه حمله کرد. در شرق، روسیه دست به حملاتی علیه آلمان و اتریش-مجارستان زد. در جنوب، اتریش-مجارستان به صربستان حمله کرد.

پس از نبرد مارْن در تاریخ ۵ تا ۹ سپتامبرِ ۱۹۱۴، جبهه‌ی غربی در مرکز فرانسه سنگر گرفت و تا پایان جنگ به همین شکل باقی ماند. جبهه‌های شرق هم به تدریج در یک نقطه ثابت شدند.

ورود امپراطوری عثمانی به جنگ جهانی اول

در اواخر سال ۱۹۱۴، امپراطوری عثمانی (Ottoman Empire) پس از این ‌که آلمان روسیه را فریب داد تا تصور کند ترکیه به این کشور حمله کرده است، وارد این درگیری عظیم شد. در نتیجه؛ بخش اعظم سال ۱۹۱۵ صرف حملات نیروهای متفقین علیه امپراطوری عثمانی در مدیترانه شد.

در ابتدا بریتانیا و فرانسه در عملیاتی ناموفق به تنگه‌ی داردانِل حمله کردند. این لشکرکشی با حمله‌ی بریتانیا به شبه‌جزیره‌ی گالیپولی ادامه یافت. بریتانیا همچنین حمله‌ی جداگانه‌ای در بین‌النهرین علیه تُرک‌ها ترتیب داد. علی‌رغم این ‌که بریتانیا پیروزی‌هایی در بین‌النهرین به ‌دست آورد، نبرد گالیپولی و حملات علیه داردانِل به شکست بریتانیا ختم شد.

در اواسط جنگ جهانی اول، در سال‌های ۱۹۱۶ و ۱۹۱۷ بیشتر نبردها در غرب و شرق در خاکریزها صورت می‌گرفت. سربازها از داخل سنگرهای حفر شده در دل خاک مبارزه می‌کردند. آنها با مسلسل، توپ‌های جنگی سنگین و اسلحه‌های شیمیایی به نیروهای دشمن حمله می‌کردند. میلیون‌ها سرباز در این شرایط سخت و بی‌رحمانه جان خود را از دست دادند اما پیروزی و نتیجه‌ی رضایت‌بخشی برای هیچ‌کدام از طرفین حاصل نشد.

علت ورود آمریکا به جنگ جهانی اول

علی‌رغم بن‌بستی که برای هر دو جبهه در اروپا به ‌وجود آمده بود، دو اتفاق بسیار مهم در سال ۱۹۱۷ در جنگ جهانی اول رقم خورد. در اوایل ماه آوریل، ایالات متحده‌ی آمریکا که از حمله به کشتی‌هایش در اقیانوس اطلس خشمگین شده بود، علیه آلمان اعلان جنگ کرد. بعد از انقلاب اکتبر روسیه و برآمدن حکومت سوسیالیستی، این کشور در ماه نوامبر از جنگ خارج شد.

نحوه پایان جنگ جهانی اول و اعلام آتش‌بس

با وجود این‌که هر دو طرف جنگ در سال ۱۹۱۸ طی تلاش‌های مستمر حملات جدیدی برای پیروزی در جنگ علیه یکدیگر ترتیب دادند، تلاش هر دو با شکست مواجه شد. نبرد بین نیروهای تضعیف‌ شده و بی‌روحیه‌ی دو طرف تا شکست‌های پیاپی و تدریجی آلمان و عقب‌نشینی نهایی این کشور به خاک خود، ادامه یافت.

در این میان شیوع مرگ‌بار آنفولانزا خسارات جانی زیادی در هر دو طرف به بار آورد. در نهایت، دولت‌های آلمان و اتریش-مجارستان با سرکشی‌هایی که در داخل ساختار نظامی این دور کشور به‌ وجود آمده بود، کنترل ارتش خود را از دست دادند.

در اواخر پائیز سال ۱۹۱۸، پس از آن ‌که قدرت‌های مرکز توافق‌نامه‌ی آتش‌بس را امضا کردند، جنگ جهانی اول به پایان رسید. آلمان آخرین کشوری بود که این توافق‌نامه را در تاریخ ۱۱ نوامبر سال ۱۹۱۸ امضا کرد. در نتیجه‌ی این توافق‌نامه، اتریش-مجارستان به دو کشور کوچک اتریش و مجارستان تقسیم شد.

آلمان با پذیرش معاهده‌ی ورسای مجبور به جبران خسارات‌های اقتصادی شد. بر طبق این معاهده، آلمان کنترل خود را بر بخش زیادی از اراضی تحت تصرفش از دست داد و به علاوه با ممنوعیت شدید توسعه نظامی رو‌به‌رو شد.

بیشتر نبردهای جنگ جهانی اول در کدام مناطق رخ داد؟

بیشتر نبردهای جنگ جهانی اول در دو جبهه در اروپا صورت گرفت؛ جبهه‌ی غربی و جبهه‌ی شرقی. جبهه‌ی غربی شامل خطوط طویلی از سنگرها می‌شد که از سواحل بلژیک تا سوئیس حفر شده بودند. بیشتر نبردهای این جبهه در فرانسه و بلژیک رخ داد.

جبهه‌ی شرقی بین آلمان، اتریش-مجارستان و بلغارستان در یک سو و روسیه و رومانی در سوی دیگر بود.

علت وقوع جنگ جهانی اول

جنگ جهانی اول به دلایل مختلفی آغاز شد اما بهانه‌ی شروع آن؛ ترور ولیعهد اتریشی، فرانتس فردیناند بود. پس از ترور او، اتریش علیه صربستان اعلان جنگ کرد. روسیه برای دفاع از صربستان که متحد این کشور محسوب می‌شد، وارد نبرد شد. سپس آلمان هم برای دفاع از اتریش، علیه روسیه اعلان جنگ کرد.

این موضوع موجب شد فرانسه هم برای دفاع از متحد خود؛ روسیه، علیه آلمان وارد جنگ شود. آلمان به بلژیک حمله کرد تا به فرانسه برسد و همین اقدام سبب شد بریتانیا با آلمان وارد جنگ شود. همه‌ی این اتفاقات تنها در عرض چند روز رخ داد.

نام نبردهای اصلی جنگ جهانی اول

بیشتر نبردها در خاکریزها و جبهه‌ی غربی رخ داد. نیروها به ندرت حرکت می‌کردند. سربازها از داخل خاکریزها به یکدیگر شلیک می‌کردند. برخی از نبردهای اصلی جنگ جهانی اول عبارتند از؛

نبرد اول مارن، نبرد سُم، نبرد تانِنبرگ، نبرد گالیپولی و نبرد وِردون.

حقایقی درباره‌ جنگ جهانی اول که نمی دانید

در این جنگ بیش از ۶۵ میلیون سرباز جنگیدند.

از سلاح‌های شیمیایی برای نخستین بار در جنگ جهانی اول استفاده شد.

در خاکریزها از سگ‌ها برای رساندن پیغام استفاده می‌شد. یک سگ آموزش‌دیده برای حمل پیغام‌ها بسیار سریع و قابل اعتماد تلقی می‌شد.

جنگ جهانی اول، اولین نبرد مهمی بود که در آن هواپیماها و تانک‌ها مورد استفاده قرار گرفتند.

۹۰ درصد از ۷/۸ میلیون سرباز اتریش-مجارستانی که در این نبرد شرکت کرده بودند، کشته یا زخمی شدند.

زمانی‌که بریتانیا برای اولین بار تانک را اختراع کرد، آن‌ها را کشتی‌های زمینی خواند.

گروه تروریستی که مسئول ترور آرشیدوک فردیناند بودند، بلَک هَند یا دست سیاه نامیده می‌شد.

دانشمند معروف، ماری کوری، به مجهز کردن وَن‌ها به دستگاه اشعه‌ی ایکس کمک بسیاری کرد. این دستگاه به پزشکان فرانسوی کمک می‌کرد گلوله‌ها را در بدن سربازان زخمی پیدا کنند. این وَن‌ها، پُتی کوری یا کوری‌های کوچک نامیده می‌شدند.