حسین زمان خواننده پاپ درگذشت| علت فوت حسین زمان
ابوذر زمان، فرزند حسین زمان در فضای مجازی خبر درگذشت پدر خود را اعلام کرده است. حسین زمان از جمله خوانندگان پاپ ایرانی است که از دهه ۷۰ فعالیت هنری خود را آغاز کرد.
حسین زمان به دلیل ابتلاء به بیماری سرطان پیشرفته کبد چند ماهی در بستر بیماری بود.
همچنین شب گذشته، خانواده این هنرمند اعلام کردند که احوالات «حسین زمان» وخیم است و او به بخش مراقبتهای ویژه (ICU ) منتقل شده است.
این هنرمند همچنین مدتی پیش در فضای مجازی اعلام کرده بود که قرار است مدتی از فضای مجازی فاصله بگیرد و قادر به پاسخگویی تماسها و پیامهای خود نیست. زمان گفته بود که امیدوار است به زودی مخاطبان خود را ببیند.
مراسم تشییع و تدفین حسین زمان فردا ۲۲ اردیبهشت ساعت ۱۰:۳۰ صبح در قطعه هنرمندان برگزار خواهد شد.
حسین زمان از جمله خوانندگان پاپ ایرانی است که از دهه ۷۰ فعالیت هنری خود را آغاز کرد.
این هنرمند پس از سالها دوری از صحنه، در سال ۹۸ کنسرتی را برگزار کرد که ترکیبی از کارهای جدید و قدیمیاش بود؛ با این حال پس از این کنسرت، بار دیگر خبری از او روی صحنه نشد.
زمان در نشستی که در همان سال و به بهانه برگزاری کنسرتش با خبرنگاران برپا شد، بر ۱۷ سال ممنوعالفعالیتی در عرصه موسیقی اشاره کرده بود. البته این در حالی است که در همان مدت آلبومهایی از او به نام «قصه نگفتی» (سال ۸۵) و «قرار عاشقی» (سال ۸۸) منتشر شد.
«شب دلتنگی» (سال ۱۳۷۶) عنوان نخستین آلبوم حسین زمان بود که در آن قطعات محبوبی چون روشن تر از ستاره، بوی تنهایی، پرنده و بغض گل به چشم می خورد.
این هنرمند یک سال بعد آلبوم «فصل آشنایی» (مشترک با قاسم افشار، خشایار اعتمادی و علیرضا عصار) را روانه بازار موسیقی کرد.
انتشارات سروش در همان سال ها آلبوم «گلایه» را با خوانندگان مشترک، منتشر کرد که آثاری از حسین زمان هم دیده می شد.
قصهٔ شب (۱۳۷۸)، شاپرک (۱۳۷۹) و مشق عشق (۱۳۸۰) عناوین دیگر آلبوم های این خواننده موسیقی پاپ بود.
حسین زمان خواننده موسیقی پاپ ایرانی ۱۸ مرداد ۱۳۳۸ در تهران به دنیا آمد. ۱۵ اسفند سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و هم اکنون صاحب دو فرزند است. از سال ۱۳۸۱ در جزیره کیش زندگی میکند.
سال ۱۳۵۶ تحصیلات متوسطه را در رشته ریاضی دبیرستان خوارزمی به پایان رساند. سپس در رشته مهندسی الکترونیک دانشگاه صنعتی اصفهان به ادامه تحصیل پرداخت. پس از دو ترم تحصیل به دلیل فعالیت های سیاسی توسط ساواک دستگیر و از دانشگاه اخراج شد. زمان از ۱۶ سالگی با پخش اعلامیه و نوشتن مقالات سیاسی مبارزه خود را آغاز کرده بود.
پس از اخراج از دانشگاه برای تحصیل به آمریکا رفت و تا آغاز جنگ ایران و عراق در آنجا بود. با آغاز جنگ علیرغم اینکه حدود صد واحد دانشگاهی را گذرانده بود و برای چند ترم پیاپی شاگرد اول شده بود، به ایران بازگشت و درسش را نیمهکاره رها کرد.
سال ۱۳۵۹ در سن ۲۱ سالگی به عضویت بسیج درآمد و سپس راهی جبهه شد. در طول هشت سال جنگ همزمان با ادامهٔ تحصیل، به مبارزه با دشمن نیز پرداخت. تحصیلاتش را تا کارشناسی ارشد در رشتهٔ مهندسی مخابرات ادامه داد. وی برای مدتی فرمانده معاونت مخابرات نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز بود.
در طی بیست سال گذشته به تدریس در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی و نیز پژوهش در زمینههای الکترونیک، مخابرات و رایانه مشغول بوده است. او همچنین به عنوان معاون طرح و برنامه و نیز عضو هیئت علمی پردیس بینالملل دانشگاه صنعتی شریف به فعالیتهای اجرایی و تدریس در جزیره کیش مشغول بود که از ادامه تدریس و فعالیتهای هنری او جلوگیری به عمل آمد.
وی با جبهه مشارکت ایران اسلامی رابطه نزدیکی دارد و در برنامهها و همایشهای این حزب اصلاح طلب حضور داشته است که از جمله آن میتوان به اجرا و قرائت دعای کمیل در مراسم دعا برای سلامتی _ و نیز ابراز همدردی و همبستگی با _ سعید حجاریان (عضو شورای مرکزی جبهه مشارکت) در محوطه بیمارستان سینا و خیابانهای اطراف آن در شامگاه روز ترور حجاریان، اشاره نمود.
حسین زمان در سن ۳۷ سالگی ( سال ۱۳۷۵) فعالیت هنری خود را آغاز کرد و در سال ۱۳۷۶ اولین آلبوم او به نام شب دلتنگی منتشر شد.
از سال ۱۳۸۱ در زمینه فعالیت های هنری ممنوع الکار شد و در سال ۱۳۹۳ از تدریس وی نیز ممانعت به عمل آمد.
حسین زمان سرانجام پس از ۱۶ سال در مهر ماه ۱۳۹۷ برای ۳ قطعه از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرد.
تازهترین کنسرت حسین زمان روز پنجشنبه سوم مرداد ۱۳۹۸ به تهیه کنندگی موسسه نوای باران در مرکز همایشهای برج میلاد تهران برگزار شد. وی منتخبی از آثار قدیم و جدید خود را با همراهی ارکستری بزرگ اجرا و ترانه تو نباشی را به همسرش تقدیم کرد.
در این کنسرت سه ترانه جدید “عاشقانه”، “دوراهی” و “گریههای بعد از تو” را برای نخستین بار اجرا کرد. همچنین ترانهای با عنوان “برادر جان” با اجرای خاصی با دو ساز بر روی صحنه رفت. ترانهای که خواننده آنرا درد دلی از اوضاع کنونی میداند.
حضور در مناطق جنگی یکی از بهترین خاطرات زندگی من است و من خدا را به این خاطر شکر می کنم. یادم می آید یک ماه در جزیره مجنون محاصره شده بودیم و من تنها یک ضبط صوت کوچک داشتم که هر روز با صدای استاد شجریان خلوت می کردم و بعد از بارش خمپاره و گلوله توپخانهها با موسیقی و صدای ایشان آرامش پیدا می کردم.
او درباره صبر ۱۷ سالهاش برای حضور بر روی صحنه و ترک نکردن کشور در این سالها گفت: «من اوایل سال ۵۷ از ایران رفتم و در آمریکا هم خیلی اوضاع خوبی در کالج محل تحصیلم داشتم، اما جنگ که شد به ایران برگشتم و در این دوران همواره در جبههها حضور داشتم. اما هیچ جا وطن نمیشود. من هیچ وقت حاضر نیستم ایران را ترک کنم کما اینکه در این مدتی که فعالیتی نداشتم، پیشنهادات بسیار خوبی برای مهاجرت داشتم، اما عشق به ایران در خون است و علیرغم اینکه موقعیت این را نداشتم هیچ گاه دست به چنین کاری نزدم.»
شب دلتنگی (۱۳۷۶)
فصل آشنایی (خوانندگان مشترک) (۱۳۷۷)
گلایه (خوانندگان مشترک) (انتشارات شرکت صوتی تصویری سروش)
قصهٔ شب (۱۳۷۸)
شاپرک (۱۳۷۹)
مشق عشق (۱۳۸۰)
قصه نگفته (۱۳۸۵)
قرار عاشقی (۱۳۸۸)
فراق
وصل هجران
غم پنهان
آئین همدردی
خورشید خونه
تو نباشی (۱۳۹۲)
دخترکم کجاست (۱۳۹۳)
حصر آغوش (۱۳۹۴)
نظر شما